Yeryüzünün Lanetlileri: Ayrılığın İkonografisi Olarak ‘Beden’

Burada kelimenin tam anlamıyla bir zihin denizinde kendimizi buluruz ve bu denizde tartıştığımız kavramların hepsinin savrulduğu bir fırtınaya tutuluruz: “cismi varlık olarak beden”, “onun yokluğu veya yok olabilme durumu”, “buna kayıtsız kalan bir akıl-Ben” ve “hızlı kalp atışlarını duyabildiğimiz endişeli zihin”. Diğer taraftan da yine tüm aynı varlık kavramlarla “söz olan” bir babanın oğluyla zihinsel buluşma anını kendi iç denizimizde duyarız. Zihnen izler, zihnen duyar ve zihnen hemhal oluruz. Bu feryattır, ağıttır, sestir, sessizliktir, buradan öteye varma, öteden buraya akmadır. Buraya fazla, oraya az olmadır. Oraya boş, buraya dolu kalmadır. Orada beraber, burada yalnız kalmadır. Fiziğin metafizik, metafiziğin fizik olmasıdır.

Yeryüzünün Lanetlileri Ayrılığın İkonografisi Olarak ‘Beden’

Haziran 2014